Pierwsze w tym roku jagodzianki - z twarożkiem waniliowym i dużą ilością świeżych jagód

Zobaczyłam gdzieś ostatnio zdjęcie jagodzianek zwiniętych jak ślimaczki, oryginalny przepis gdzieś uciekł, ale pomysł w głowie został. Postanowiłam spróbować. Oto efekt:

Ciasto drożdżowe zagniotłam z przepisu na bułeczki cynamonowe, sposób przygotowania również stamtąd.

Składniki na ciasto:

• 440 g mąki
• 250 ml mleka
• 25 g drożdży 
• 75 g masła  
• 50 g cukru
• szczypta soli

Do nadzienia:

• 300g twarożku homogenizowanego waniliowego - powinien być dość gęsty, aby nie wypłynął i ciasto nie było zbyt mokre
• 1 żółtko
• 1/4 litra świeżych jagód

Do wykończenia: gruby perłowy cukier lub gruby cukier brązowy

Wykonanie:

W rondelku roztapiamy masło, dolewamy mleko tak, aby płyn miał ok. 37 st. C - czyli był "ciepły na palec". Dodajemy rozkruszone drożdże i cukier, mieszamy do rozpuszczenia składników i zostawiamy na 5 minut, aby drożdże zaczęły pracować. Do miski wsypujemy mąkę i sól i wlewamy płynne składniki.

Zagniatamy ciasto - ma być miękkie i gładkie, odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia na 30 - 45 minut.

W międzyczasie mieszamy twarożek z żółtkiem. Żółtko dodajemy po to, aby twarożek po upieczeniu był bardziej zwięzły, a bułeczki były "sklejone" i zachowały kształt.

Wyrośnięte ciasto rozwałkowujemy na stolnicy, rozsmarowujemy równomiernie twarożek waniliowy, posypujemy jagodami i zwijamy jak roladę.

Kroimy na plastry około 1,5 - 2 cm grubości rozkładamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia.

Wierzch posypujemy cukrem perłowym lub brązowym. Bułeczki w piekarniku mocno rosną, należy zostawić spore odstępy, aby się nie posklejały.

Pieczemy w temperaturze 200 stopni  z termoobiegiem przez 10-12 minut.

Najlepiej smakują jeszcze lekko ciepłe, ale są delikatne i dość trudno wziąć je do ręki i zjeść. Po wystygnięciu trzymają fason. 

Jak zwykle chciałam przedobrzyć i dałam dwa razy więcej jagód, niż napisałam wyżej w przepisie. Wyszły przepyszne, uwielbiam, kiedy w jagodziankach jest dużo jagód:-) ale trudno było zwinąć ciasto, pokroić i ułożyć na blaszce do pieczenia. Po wystygnięciu dużo łatwiej było je zjeść.